"Rvv COAL" het begin
"Steenkolen Handelsvereniging" COAL is ongetwijfeld één van de weinige clubs (zo niet de enige) die er op kunnen bogen twee (2) maal te zijn opgericht. De eerste keer was dit op 1 maart 1913, toen twaalf kantoorbedienden van de Steenkolen Handels Vereniging (SHV) besloten een voetbalclub te stichten onder de naam "COAL" (afkomstig van Coal Trading Association) Er werd zaterdagsmiddags en tijdens de zomermaanden in de avonduren gespeeld. Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog werd tevens de levensader van "COAL" afgesneden want van het groepje spelers moesten er enkelen in militaire dienst en anderen veranderden van betrekking. Kort na de eerste wereldoorlog verschenen er vele nieuwe clubjes om voetbal te gaan spelen. De grote uitbreiding van de havens aan de linker maasoever was juist begonnen en had een grote toename van de bevolking tot gevolg. Natuurlijk floreerde het voetbal in die tijd reeds op Zuid. Feijenoord had op het Afrikaanderplein al een grote naam verworven en was rond 1917 naar de Dordtsestraatweg/Kromme Zandweg getrokken.
Eén van de nieuwe clubjes was COAL. In de lente van 1919 gebruikte een aantal sjouwers van de Steenkolen Handelsvereniging een terreintje aan de Maashaven om met een papieren bal de voetbalsport te beoefenen. Bij deze mensen rijpte het plan om een voetbalclub op te richten. Plannen maken is niet zo moeilijk, ten uitvoer brengen wél. Ze zagen echter wel een mogelijkheid. Baas Kluwen, een voorstander van sport werd voor hun karretje gespannen. Hij zou met de oud bestuurders van de voormalige kantoorvoetbalclub gaan praten op kantoor. En dat gesprek verliep heel positief. De Oud-bestuurders herinnerden zich dat ergens in een kast nog enkele ballen, een voetbalpomp en wat oude voetbalschoenen lagen. Dit was het eerste geschenk voor de nieuwe voetbalclub.De Oprichting. COAL werd ten tweede maal opgericht in het keldertje bij de heer Tromp aan de Tolhuisstraat, hoek Katendrechtsestraat op Katendrecht. Op maandagmiddag 14 april 1919 kwamen de mannen ten huize van de heer Tromp bij elkaar en zij namen het kloeke besluit dat COAL zou herleven (uit erkentelijkheid aan de exbestuursleden van de kantoorvoetbalclub werd de naam COAL overgenomen). Voorzitter werd Jan van der Woude. Achtentwintig jaar (!) hanteerde hij de voorzittershamer en door veel ouderen in de COAL-familie zal hij als de markantste figuur uit de COAL-geschiedenis naar voren geschoven worden. Zijn naam zal dan ook altijd onverbrekelijk met die van COAL verbonden blijven. Secretaris werd B. Nossent; penningmeester: D. Meijer en tot commissarissen werden benoemd de heren P. Mout en Putten; ziehier het eerste bestuur. Voor de goede orde, COAL spreek je uit als KOOL, met een harde K en géén zachte G. Hoe on-engels klinkt hij vaak, maar wél oer-Rotterdams; KOWAL in plaats van KOOL met de oo van stones. Oorspronkelijk konden alleen SHVérs lid worden, maar daar stapte men al gauw vanaf. Wel telde COAL onder haar leden zeer veel Katendrechters. Heel langzaam echter is ze die wijk ontgroeid.
Als tenue koos men, gedachtig de naam, een zwart steenkolenhemd en een witte broek. Op het shirt zou een wit-rood embleem komen, dat de relatie met de SHV moest symboliseren. Zwarte kousen completeerden het geheel. Het was een bijzonder sympathiek gebaar van dhr. D.G. van Beuningen, directeur van de SHV, dat elke speler van dat pas opgerichte COAL, bij een sportzaak aan de Botersloot/hoek Pompenburgsingel een complete voetbaluitrusting mocht gaan halen op kosten van de SHV. In de beginperiode werden uitsluitend "metsen" gespeeld op het terreintje bij de Maashaven. Nadat alle formaliteiten waren verricht kon COAL in het seizoen 1920/1921 starten in de 3e klasse van de R.V.B.De eerste jaren Zoals gezegd, in 1920 trad COAL toe tot de rijen van de Rotterdamse Voetbal Bond. Na een kort verblijf op Woudenstein, werd het veld aan de Sluisjesdijk betrokken. Toen dit ten offer van de industrie viel, kwam COAL op het Afrikaanderplein terecht. Een plein dat voor meerdere clubs een goede bakermat is geweest. Spelers uit USC en Saturnus kwamen COAL versterken en in 1927/1928 werd het kampioenschap van de 1e klasse van de RVB en daarmee promotie naar de KNVB bereikt. In acht jaar seizoenen had COAL dus met succes de RVB doorlopen. Twee jaar later (1929/1930) werd na een 2 - 1 overwinning op VDL zelfs de 3e klasse van de KNVB bereikt. Hierna duurde het tot het seizoen 1941/1942 tot opnieuw een trapje op de ladder kon worden beklommen (2e klasse).
In de tussenliggende jaren was men een aantal keren kampioen geworden, doch de (toen noodzakelijke) promotie-degradatiewedstrijden vormden een barricade welke niet overwonnen kon worden. In 1944 werd het 25-jarig bestaan gevierd, natuurlijk geen uitbundige feesten, maar slechts een jubileumwedstrijd tegen Feijenoord. De KNVB had echter voor de KNVB-Beker de wedstrijd Feijenoord -COAL vastgesteld. Besloten werd dan ook deze wedstrijden te combineren. Omdat het Stadion Feijenoord door de Duitsers in beslag was genomen werd uitgeweken naar het oude Feijenoordterrein aan de Dordtsestraatweg. De publieke belangstelling was enorm. Duizenden toeschouwers zagen na een heroïsche strijd COAL met 0-1 aan het langste eind trekken. Grote broer Feijenoord (met namen als Pauwe, de Vroet, Bens, Vrauwdeunt, Linsen) was verslagen. Het zou te ver gaan om hier van jaar tot jaar de prestaties van het 1e elftal te beschrijven. Ik verwijs U dan ook naar het historisch overzicht waarin per seizoen is aangegeven in welke klasse er werd gespeeld en de naam van de trainer én naar de pagina's waarin het historisch overzicht, tot in detail (voorzover bekend) wordt uitgewerkt.In "t nieuw Voor toeschouwers, maar zeker ook voor de leden zelf, was het een prettige verrassing om bij de aanvang van het seizoen 1951/1952 COAL in een volslagen nieuw tenue te zien verschijnen. Nieuw, maar ook frisser, althans dat was de mening van velen. Het zwarte hemd verdween. Bij vele spelers was de kleur van het shirt meer een nuance van grijs (licht tot donker). Echt diep zwart bleven die verrekte shirts haast niet. Het nieuwe shirt was rood met witte mouwen. De witte broek bleef gehandhaafd, de kousen werden rood-wit geringd. De gedachte aan de SHV (wit-rood) kwam nu beter tot uitdrukking. Al met al gaf het tenue een prettiger beeld op de velden waar de COAL-elftallen verschenen.Hoogtepunt Sportief gezien werd het hoogtepunt bereikt in het seizoen 1974/1975 toen de 1e klasse van de KNVB werd bereikt. COAL werd dat seizoen eerste en Neptunes (dat ook promoveerde) tweede. Het is dat met ingang van het seizoen 1975/1976 de Hoofdklasse werd ingevoerd, want anders had COAL, naar amateur begrippen, het hoogst bereikbare niveau behaald.
